Φθινοπωρινός περίπατος - Ειρήνη Κατσαμπά

Κυριακή. Ημέρα χαράς, ξενοιασιάς και ξεκούρασης. Η δική μου μέρα. Αφιερωμένη στα θέλω μου! Λατρεύω την πόλη μου, τη Ναύπακτο, που η απαράμιλλη ομορφιά της γεμίζει φως την ψυχή μου! Έτσι λοιπόν σε κάθε ευκαιρία που μου δίνεται εξερευνώ τις απόκρυφες γωνιές της. Περπατώ έξω από τα τείχη της στο πευκόδασος με την ίδια λαχτάρα πάντα να συναντήσω τα πουλιά και τα σκιουράκια. Αυτά τα χαριτωμένα πλάσματα που σε κάνουν να ξεχνάς ό,τι σε απασχολεί να γίνεσαι παιδί και να θέλεις να σκαρφαλώσεις κι εσύ στα δέντρα να παίξεις μαζί τους. Την ίδια στιγμή τα πεύκα σου έχουν στρώσει χαλί να ξαποστάσεις, σου ψιθυρίζουν λόγια αγάπης-αρκεί να μπορείς να αφουγκραστείς- σε αγκαλιάζουν με την αύρα τους. Η μυρωδιά του ρετσινιού, το παιχνίδισμα του ήλιου στις βελόνες τους, το τρίξιμο των κουκουναριών, μου προξενούν μια αίσθηση ευεξίας τέτοια, που στροβιλίζομαι με τα χέρια ανοιχτά και το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό, φωνάζοντας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Στην επιστροφή μου επέλεξα ένα άλλο πιο σύντομο και πιο βατό μονοπάτι. Κι ενώ η ματιά μου πλανιόταν τριγύρω σκόνταψα σε ένα παιχνίδι αρκουδάκι. Κάποιο παιδάκι το έχασε σκέφτηκα και αν ήταν εδώ θα έκλαιγε που το πάτησα και πόνεσε. Θα με μάλωνε. Αχ, γλυκό μου! Πόσα χρόνια πίσω με γύρισες! Τότε που τα παιδιά μου ήταν μικρά και ήθελαν στις βόλτες να παίρνουν μαζί τους τα αρκουδάκια τους. Ήταν - όπως για σένα- οι φίλοι τους που τους κρατούσαν συντροφιά στον ύπνο και τα παρηγορούσαν όταν έκλαιγαν. Συγκινημένη το κρέμασα σε ένα κλαδί, σε εμφανές σημείο, με την ελπίδα να το βρει. Ξάφνου όλα γύρω σαν να έχασαν το χρώμα τους και βάφτηκαν γκρίζα. Έμεινα ακίνητη για λίγο, σιωπηλή. Όχι δεν χάθηκε το χρώμα. Φταίνε τα δάκρυα που θάμπωσαν τα μάτια. Γύρισε πάλι πίσω και ψάξε μικρό μου, ψιθύρισα. Ο φίλος σου είναι εδώ. Σε περιμένει!
Ειρήνη Κατσαμπά


* Στο πλαίσιο της δράσης: Κυριακή σημαίνει... Δημιουργική γραφή
** ΑΣΚΗΣΗ: ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ. Φαντάσου ότι κάνεις έναν μοναχικό περίπατο σε ένα δάσος κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου. Τα φύλλα πέφτουν, ο αέρας είναι δροσερός και ο ήλιος χαμηλός. Καθώς περπατάς, βρίσκεις ένα αντικείμενο στο έδαφος που φαίνεται να έχει ξεχαστεί από κάποιον. Περιέγραψε το αντικείμενο, το περιβάλλον γύρω σου και τα συναισθήματα που νιώθεις. Στο τέλος, γράψε τι μαντεύεις πως σημαίνει αυτό το αντικείμενο για τη ζωή του ανθρώπου που το έχασε.